Tembel dedik ya!...

Merhaba,


Hala Sinan ve Pelin'den ses seda yok fakat, önceki gün Pelinciğim de bir yaşına basmış oldu.


MUTLU YILLAR PELİN!


Sırada Sinan var ama önce Pelin'in fotoğraflarını görmek istiyorum. Annesiii, yolla hadi lütfen.








Geçenlerde bizimkiler oturduğumuz yerdeki belediyeye ait bir yer buldular. Çocukların oynaması vakit geçirmesi için yapılmış. Daha doğrusu benim gibi bücürükler için. Beraber gittik annem ve babam ile. Orada babamın cep telefonu ile çektiği görüntüler ve videoyu ekliyorum. Fotoğraflar da görüldüğü gibi ufak top havuzuna attılar beni. İlk başta biraz zor oldu hareket etmem ama sonra alıştım. Sanırım babam da girmek istedi ama biraz ufak kaldı onun için bu havuz. :-)

Aşağıdaki fotoğraflar ise evde yaptığım "Nedir? Nasıl Çalışır? " araştırmalarımdan bir bölüm ve sonrası babama bir bakış...

Tembel bunlar

Merhaba. Yine biraz zaman aldı yazmam. Üstelik bu sefer fotoğraf da yok yani. Nedeni ise annem ile babamın eskisi gibi fotoğraflarımı çekmemesi olabilir. Niye çekmiyorlar onu da bilemiyorum ama sanırım tembelliklerinden.
Neyse artık sonbahara girdik buralarda. Havalar bayağı serinledi o sıcak yazdan sonra. Geceleri üstümü örtüyorlar ama hep geri tepiyorum uyur iken. Bir de son zamanlarda nedense gece yarısı uyanınca doğru annemin yanına yatmaya gidiyorum.
Videoda görüleceği gibi babam yatağımı iyice parçaladı ve yerle bir seviyeye indirdi. Kendi yataklarını da minimum yüksekliğe indirince ( sanırım bayağı sert bir yatak oldu, hehehe ) benim de onların yatağına çıkmam kolaylaştı.
İkinci bölümde ise babamın dizlerinde beni titretmesi ve buna uygun olarak benim tempo tutmamı duyacaksınız.

Biraz da son halimden haber vereyim. Dişler de fazla bir gelişme yok. En azından altta hala iki diş ile babamı ıssırmaya devam. Yukarıda ise iki yeni geliyor ve sanırım bunlar köpek dişlerim...eheheheh
Yürüme konusunda ise kendi kendime bir yere tutunmadan 20, 30sn ayakta duruyorum. Annemin demesine göre bir adım atmışım dün. Daha kontrol edilmedi yalnız bu gelişme.

Yahu bu arada Pelin ile Sinan'dan hiç haber gelmiyor. Nerelerdesiniz gençler?

Öptüm....

Yürüme Denemeleri

Burada da biraz yardım ile yürüyorum, hatta koşuyorum beaaa!

Devamı gelecek tabii bunların...

Elmaya devam

Geçen gün elma yerken çekilen fotolarıma ek olarak bir de video paylaşıyorum efendim.
Yorumlarınız alalım müsait zamanınızda...

Elma Yer Iken

Merhaba...

Artık kendi başıma yemek yiyorum ya güya, babamın verdiği elma ile uğraşır iken bazen sinirlenip elmayı elimden fırlatıyormuşum. Sebebini bilmiyor babamlar şimdilik. Bu aralar yeni bazı sesler çıkarmaya başladım. Kendi kendime oluyor genelde bunlar. Bir anlamları da yok çoğunluk ile. Bakalım önce hangi kelimeyi öğreneceğim...

Neyse, henüz fotolarını koymadı babam ama yeni arkadaşlarım var artık. Singapur'dan gelen Ute ailesi. Tamer amca, Arın teyze, Emre Ağabey ve Batu. Batu ile ben aynı gün de doğmuşuz. Geçen pazar günü bize geldiler. Ben çok eğlendim. En kısa zamanda tekrar onları görmek istiyorum. Emre ağabeyim beni çok güldürdü. Bize yakın oturuyorlar hem. Biraz daha büyüyünce hep birlikte oynarız onlarla....

Bir de yeni bir babaannem olmuş benim. Kanada'da yaşayan Utku amcamın annesi Ayşe Sıdıka Karaaslan. Osaka Gezime yazı yazmış. Çok sevindim. Ayşe babaanne, hiç izine gerek yok istediğiniz kadar beni sevebilirsiniz. Utku amcama da çok selamlar buradan. Onun da yorumlarını bekliyorum.